Ayutthaya - Lopburi - Sukhothai

Het volgende hoofdstuk in onze reis laat zich ruw beschouwd beschrijven in twee woorden: enerzijds tempelruines en anderzijds tempelruines. Met gelukkig tussendoor genoeg afwisseling om het verteerbaar te houden. Zo strandden we achtereenvolgens in de steden Ayutthaya, Lopburi en Sukhothai.

Ayutthaya is historisch gezien de relevantste van deze steden, en de tempels waren hier dan ook van de grootsten die we tot nu toe gezien hebben. Met indrukwekkend hoge en steile trappen. Waarna Ingeborg -wellicht zwaar onder de indruk van de indrukwekkend hoge en steile trap- prompt onze reisgids liet vallen van de indrukwekkend hoge en steile trap. Ayutthaya ligt op een eiland dat gevormd wordt door de samenkomst van drie rivieren en dat bood o.a. de gelegenheid voor een boottochtje bij zonsondergang. Tijdens dit tochtje werd al snel duidelijk dat de overstromingen in Thailand zwaarder waren dan we aanvankelijk gezien hadden.

De treinreis naar Lopburi werd dan ook gedomineerd door de vrees dat deze stad misschien wel helemaal niet bereikbaar zou zijn vanwege de overstromingen. Gelukkig voor ons bleek daar bij aankomst niets van te merken en werden we al snel geconfronteerd met de meest beruchte inwoners van Lopburi: de apen. Lopburi is in feite een saai doch aangenaam stadje dat door een vreemde wending in de geschiedenis te kampen heeft met een leger van duizenden apen. Hun uitvalsbasis is Prang Sam Yot, hetgeen beter bekend staat onder de behoorlijk spitsvondige naam "Monkey Temple". En afhankelijk van je positie ten opzichte van deze tempel maak je kans om zo'n deksels beest tegen het lijf te lopen in de stad. Ooit al bedreigd en achtervolgd door een aap? Check. Ooit al de ontbijttafel gedeeld met een aap? Check. Afin, in feite was er weinig sprake van delen: de rakker klom rustig op de lege stoel naast mij, legde zijn poot in mijn bord en maakte me duidelijk dat mijn aanwezigheid niet meer gewenst was. Dus zijn we maar snel met het deel van ons ontbijt dat nog te redden viel veilig binnen gaan zitten.

Na de onvermijdelijke en weinig noemenswaardige tempels -de slimme lezer heeft ongetwijfeld al in de mot dat Lopburi zijn bekendheid aan de apen heeft te danken- hebben we er een scooter gehuurd en zijn we het land in getrokken, op weg naar o.a. een vleermuizengrot en een enorm smakelijk en sfeervol etentje in een hutje op een meer.

Last but not least: Sukhothai. Hoewel historisch gezien minder relevant dan Ayutthaya zijn de tempels hier beter bewaard gebleven. Met een aantal reiskompanen wandelden we door een oase van groen en rust langs "chedi's", "prangs" en boeddhabeelden. Cultuur op zijn best. Want een opvallend verschil met Europees cultureel erfgoed is dat het hier -en dat geldt trouwens ook voor de andere steden- geenszins verziekt is door het toerisme: je wandelt doorgaans alleen door de site en je wordt niet of nauwelijks opgezadeld met standjes vol 'toeristischen brol'.

Morgen trekken we ook hier weer voor een dagje verder landinwaarts met de scooter om daarna onze tocht verder te zetten naar Chiang Mai, het mecca van cultureel Thailand.

Groetjes!

Voor foto's: check Picasa.