Si Phan Don - Pakse - Tham Kong Lo

Anderhalve week in Laos en we hebben nu al het gevoel dat we dit stukje Zuid-Oost-Azie inderdaad niet konden laten liggen. Relaxen op een eilandje in de Mekong, een motorreis op een plateau en een boottocht door een gigantische grot: dit voelt geenszins aan als zomaar een leuk bijkomstigheidje.

We begonnen op Don Det, een van de vele eilanden van een gebied dat Si Phan Don wordt genoemd, een verzameling eilanden in de Mekong. De vertaling van Si Phan Don luidt "Vierduizend Eilanden" al is vierduizend lichtjes aan de optimistische kant (tenzij je alle struikjes in het water ook als eiland gaat meetellen). Zijnde een "backpacker's paradise" brachten we onze dagen lui en in het gezelschap van andere jeugdige reizigers door. De mogelijkheid om voor een prikje je fruitshake, je koffie of zelfs je puree 'happy' te maken, geeft een goed beeld van de sfeer op het eiland.

Hoewel de randen van het eiland ingepalmd zijn door hostels - aan de oostkant liggen de "sunrise guesthouses", aan de westkant de "sunset guesthouses" - is de kern van het eiland mooi intact gebleven en kan je er rustig fietsen door rijstvelden.

Qua bezienswaardigheden viel de stad Pakse nogal zwak uit en we vertrokken dan ook snel en in het gezelschap van Julian, een Duitser die we hadden ontmoet op Don Det, op een tweedaagse brommertocht door het Bolaven Plateau. Zeer mooi en spectaculair, maar op dag twee bracht de laatste van een hele reeks venijnige, moeilijk zichtbare putten in een eindeloze zandweg een abrupt en minder leuk einde met zich mee. Gelukkig waren wij en de brommer na de val nog in goede staat en konden we op eigen kracht het dichtstbijzijnde hospitaal bereiken voor een kleine oplapbeurt.

Na aankomst in Pakse was een rustdagje aangewezen.

Hierna trokken we door Centraal Laos met als bestemming de befaamde Tham Kong Lo: een grot met spectaculaire dimensies (7 km lang en op sommige plaatsen 100m hoog en/of breed). Indrukwekkend, onvergetelijk, uniek en griezelig zijn dan ook enkele trefwoorden die het boottochtje in de grot goed omschrijven; iets waarin de foto's van binnenin waarschijnlijk tekortschieten.

Hoewel we op weg naar de grot vaak leken te reizen door een toeristisch niemandsland was het landschap vaak minstens even indrukwekkend als de grot zelf.

Siem Reap - Kratie - Ban Lung

Het reizen tussen de verschillende steden is niet bepaald een prettig aspect aan deze reis - temeer omdat het reiscomfort hier vaak ronduit schabouwelijk is - maar de boottocht tussen Battambang en Siem Reap was een aangename uitzondering op deze regel. Het comfort liet nog altijd te wensen over maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door de vaak adembenemende zichten van het leven op en rond het water.

Siem Reap heeft in feite slechts één noemenswaardige bezienswaardigheid, maar gelukkig niet de minste: de tempels van Angkor. We laten de foto's voor zich spreken - veel valt hier tenslotte toch niet over te vertellen. Of we proberen het met een aantal woorden: spectaculair, prachtig, veel toeristen.

Verder lieten we ons in Siem Reap (behoorlijk stevig) masseren door een blinde masseur in één van de vele "Seeing Hands Massages" en bleek deze stad met zijn duizenden toeristen een prima plek om het westers nieuwjaar te vieren.

Na de toeristische klepper van Cambodja - en waarschijnlijk zelfs van heel Zuid-Oost-Azië - was het tijd voor het tegenovergestelde: een bezoekje aan het toeristisch onontgonnen oosten. Laten we niet te romantisch zijn, de bezienswaardigheden zijn dan ook in verhouding met de hoeveelheid toeristen.

In het slaapstadje Kratie gingen we de ernstig bedreigde Irrawaddy dolfijntjes spotten. (Voor goede foto's van deze kwiekerds verwijzen we jullie door naar Google: het spotten van de dolfijnen was al moeilijk genoeg.) Na beschermingsmaatregelen hebben de vissers die vroeger op de dieren jaagden voor hun olie, het over een andere boeg gegooid en verdienen ze nu (meer) geld als gids voor toeristen en beschermer van deze bedreigde diersoort. Het moment dat een groep van een achttal dolfijnen opduikte op twintig meter afstand van ons bootje, maakte het bezoek aan Kratie dik en dubbel waard.

De voorlopig ellendigste busrit bracht ons naar het volgende slaapstadje, Ban Lung, en daar schreven we ons in voor een driedaagse en behoorlijk intense jungletrekking. Samen met drie meisjes, een gids en een lokale ranger gingen we het avontuur tegemoet. We dronken water uit de rivier (weliswaar op voorhand zorgvuldig gekookt) en aten vissen en kikkers die onze ranger ter plekke voor ons had gevangen. We sliepen één nacht in de jungle en de andere nacht bij een stam. We beklommen bergen en daalden ze daarna opnieuw af en bij elke tussenstop stonden we nat in het zweet. Groot was dan ook het genot toen we na drie dagen getrakteerd werden op een douche in ons guesthouse.

Onze laatste dag in Cambodja brachten we rustig door aan een perfect cirkelvormig meer met kristalhelder water. Vanaf morgen zitten we in Laos!

PS: Ere wie ere toekomt. Vijf foto's selecteren uit al onze foto's van Angkor zou heiligschennis zijn. Vergeet dus vooral geen kijkje te nemen in het extra album op Picasa.