De meesten kennen Cambodja vooral of enkel van Angkor Wat - toegegeven, wij tot voor kort ook - maar dat weerhield ons niet om de minder bekende plekken in dit land te bezoeken. De hoofdstad Phnom Penh is uiteraard een belangrijke toeristische trekpleister en als dusdaning zeer bekend, maar had u al gehoord van Kampot, Kep of Battambang?
Kampot bereikten we met de hulp van twee brommer-taxi's vanuit Ha Tien, een stadje in Vietnam langs de grens met Cambodja. Na het verkrijgen van ons visum was het een klein uurtje achterop de brommer tot we arriveerden in dit rustige en verbazend onspectaculaire stadje.
We bezochten er een verlaten, Frans-kolonistisch spookstadje vanuit een - volgeladen met een vijftiental andere toeristen - laadbak van een truck.
Verder maakten we een dagtripje met de brommer naar het naburige Kep. Onderweg bezochten we enkele grotten annex tempels, hetgeen doorgaans leidde tot niet geheel risicoloos klauterwerk onder begeleiding van enkele gidsen (meestal kinderen). Op het einde van de dag aten we in Kep de befaamde krab met Kampot peper en het moet gezegd dat de faam niet onterecht is. Of hoe een simpele maaltijd het hoogtepunt van een op zich al redelijk spectaculaire dag kan zijn.
Hadden we al laten weten dat de gemiddelde Aziatische grootstad niet echt dolle pret is? Zo. Dit plaatst de dingen wat in perspectief als we stellen dat Phnom Penh best een aangename stad was.
We doken intensief in de duistere, recente geschiedenis van Cambodja ten tijde van Pol Pot door een bezoek te brengen aan het Tuol Sleng museum en de Killing Fields van Choeung Ek. Het Tuol Sleng museum is een schoolgebouw dat tijdens het bewind van de Khmer Rouge gebruikt werd om gevangenen te folteren en te vermoorden; Choeung Ek is in wezen een boomgaard die dienst deed om gevangenen vanuit Tuol Sleng te deporteren en om te brengen. Behoorlijk zwaarmoedige kost.
's Anderendaags bekeken we het leven weer van zonniger kant bij het aanschouwen van het Koninklijk Paleis en de Zilveren Pagoda in Phnom Penh alvorens koers te zetten naar Battambang.
In Battambang - qua Aziatische alledaagsheid goed vergelijkbaar met Kampot - volgden we voor de tweede keer een kookcursus en maakten we, comfortabel achterin de 'motor-remork' van onze gids, een dagtrip rondom de stad. We namen een kijkje in een krokodillenkwekerij, zagen hoe rijstnoedels, -papier en vispasta worden gemaakt en bezochten een tempelcomplex op een heuvel - tevens een andere plek waar de Khmer Rouge de minste tegenstand massaal executeerde. Tot slot maakten we een ritje op de 'bamboe-trein'.
Qua absurdheid kan echter de avond van deze dagtrip rekenen op een stek in de voorlopige top drie. We werden door onze gids uitgenodigd voor een trouwfeest en zo bevonden we ons enkele uren later, in het gezelschap van drie andere niet-Cambodjanen, in een feesttent. And they sure know how to put the party in wedding party. Bij het begin van elke nieuwe gang (in totaal zeven) en bij elke andere minste aanleiding staken ze hun bier in de lucht: bottoms up! (De truuk was om zoveel mogelijk ijs in je bierglas te doen.) Niet verrassend dat de tent rond 21u al veel gelijkenissen vertoonde met de Waaiberg op donderdagnacht 5u.Rare jongens, die Cambodjanen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten